Idiot......

Aan de rand van dit plein stonden rijtjeshuizen. Allemaal identiek, maar iedereen leek wel zijn huis te kunnen vinden, op een of andere manier na een drukke dag. Andrew en zijn vrienden zaten in een kring met wat chips en frisdrank op de grond terwijl Angelo druk in de weer was met de chips zonder het aan te raken met zijn telekinesis naar binnen te werken. "Don't over use it okay." Mompelde Andrew terwijl hij nors een hand chips in zijn eigen mond propte. "Je bent gewoon jaloers. Op jazz en mij." Daagde Angelo met een brede grijns uit.

"Oke.. Ik heb dus hier een daar wat gehoord..." Eerst keek hij even naar Dylan. Die zou hem vast wel weer niet geloven, net zoals bij dat grote gat en met Angelo's telekinesis. Angelo leidde hem af. In zijn ooghoek zag hij een gehandicapte zeehond bezig met chips op zijn neus te balanceren, op de dunne randjes. "Angelo." Mompelde Andrw, toen er een hoge stapel chips op zijn neus balangeerde. "ANGELO." De stapel viel en Angelo luisterde. Eindelijk. "Retard... Goed... Kennen jullie Alison?" Was zijn eerste vraag, onbewust gluurde hij naar Dylan. Om te checken of hij luisterde, of..?

"Don't over use it okay." Andrew was weer eens in zijn 'serieuze' bui. Jazz zuchtte. ''Ach laat 'm lekker.. hij is gewoon lui... as usual..'' zei Jazz terwijl ze Angelo een wat plagerige duw gaf. ''Je bent gewoon jaloers.'' Bemoeide Angelo er zich nu mee. ''Op Jazz en mij.'' ''Precies!'' Stemde Jazz in. Ze stak haar hand uit en de zak chips vloog in haar handen. Ze greens lichtjes toen ze zag dat Angelo mis greep naar zijn chips.

''Oke..Ik heb dus hier en daar wat gehoord..'' Jazz leek niet echt te luisteren. Ze ging op haar rug liggen in het gras en staarde naar boven. Naar de wolken. Ze zagen er prachtig wit en sierlijk uit. Jazz stak haar handen in de lucht en deed alsof ze de wolken vervormde. Kon ze dat maar, dacht ze. Het leek haar zo cool om haar krachten zodanig te ontwikkelen om ook de natuur te kunnen besturen. ''ANGELO.'' Dylan keek wat geërgerd op terwijl hij een oortje uit zijn oor trok. ''Hé wat?'' Hij keek naar Andrew waarvan hij dacht dat hij hem zojuist geroepen had. Maar Andrew leek meer op te zijn gegaan in zijn eigen uitleg dan de geirriteerde Dylan of rare Angelo. ''Goed..'' Ging hij verder. ''Kennen jullie Alison?'' ''ECHT WEL!'' Riepen Jazz en Dylan in koor. Jazz was inmiddels overeind gaan zitten. Ze keek Dylan aan. ''Ze is een van de beste agente in.. like... de wereld!! En ze is zoooo slim, en knap, en mooi, en getallenteerd en-..'' ''En heet!'' Jazz keek Dylan wat droogjes aan en schudde uiteindelijk haar hoofd.

"Dylan kan alleen aan naakte wijven denken." Zei Angelo, greens even en keek toen naar Jazz. "Jazz, wanneer ga jij naakt voor mij?" Hij stak plagerig zijn tong uit en gaf haar een duwtje, waarna hij zich weer (PROBEERDE) te concentreren op Andrew. "Ze zit achter ons aan." Begon Andrew toen maar, toen hij doorhad dat hij erg slaapverwekkend was.

Angelo liet even wat chips uit zijn mond vallen. Daarna proestte hij wat. "Ja hoor. Zo'n goede detective, achter een stel sukkels zoals wij. Ik bedoel, zoals Dylan." Angelo Greens even om Dylan zijn reactie en pakte de fles cola en dronk er een paar slokken uit.

Plots stond Andrew op en de sfeer was omgeslagen, ineens. "Serieus jongens, WANNEER nemen jullie mij eens een keer serieus? Vorige keer ook al. Toen deden jullie ook al zo lullig tegen me, en uiteindelijk had ik toch gelijk." Hij maakte wat wilde handgebaren, Er was echt een gevoelige snaar geraakt. "Jeez, stelletje idioten." Vloekte Andrew terwijl hij aanstalten maakte om weg te lopen.

"Jazz, wanneer ga jij naakt voor mij?" Jazz keek iet wat verschrokken op. ''..wat?'' Vroeg ze onzeker. Angelo stak speels zijn tong uit. ''Dat ie je wil neuken.'' 'Vertaalte' Dylan. BAM. Daar vloog de halfvolle cola fles met een smak tegen Dylans gezicht aan. Telekenisch was zo slecht nog niet. ''In je dromen met je ogen dicht.'' Maakte Jazz er van terwijl ze Angelo's blik ontweek.

Dylan kwam halflachend, half wrijvend over zijn gezicht van de pijn weer overeind. Oké, dat had ie verdiend. Daar was hij dan ook wel weer eerlijk in. ''Man, als ik ietsjes sneller was geweest had in die fles gestopt.'' Beweerde Dylan, doelend op zijn krachten om de tijd stil te zetten. ''Jajajaja, schep maar weer op.'' Zei Jazz die wat aan het kleed begon te plukken. Het leek haar zo cool om de tijd te besturen. Stiemen was ze best wel een beetje jaloers op zijn powers.

''Serieus jongens, WANNEER nemen jullie mij eens een keer serieus?'' Er viel een stilte. Zelfs Dylan hield zn kop dicht. De drie vrienden staarde naar Andrew. ''Vorige keer ook al. Toen deden jullie ook al zo lullig tegen me-..'' ''Nee, dat was Dylan!'' Protesteerde Jazz. ''Wat? Ja echt niet. Weet je hoe erg Ange niet liep te fucken..'' De twee barste in een soort gebekvecht uit. ''Jeez, stelletje idioten.'' Andrew was opgestaan. Jazz zag het gebeuren en stond op. ''Nee Andrew, wacht nou.. ga niet weg..'' Maar Dylan hield haar tegen. ''Chill... laat mij maar..'' Zei hij zuchtend terwijl hij omhoog probeerde te komen. ''Ik praat wel effe met 'm.''

Jazz liet zich met een geërgerde zucht achterove vallen toen de twee uit zicht waren. Ze waren verdwenen door de poort van de tuin, waarschijnlijk even een stukje lopen. Ze sloeg haar handen voor haar gezicht. ''Waarom zijn jongens ook zo lastig..'' Mompelde ze half onverstaanbaar.

''Yo, Andrew..'' Hijgde Dylan. ''Hé, gozer.. wacht nou effe...''

"Weet je hoe erg Ange niet liep te fucken.." Angelo bolde zijn wangen als een klein kind. "Hallo, ik was nog diegene die mijn kracht wilde testen." Dylan was Zó oneerlijk gewoon.. Maar voordat hij er iets van kon zeggen stond hij al op en waren de twee verdwenen. Angelo zuchtte. "Serieus, wat heeft Andrew de laatste dagen.." Hij draaide zich een slagje in de richting van Jazz en staarde haar aan. "Sorry van ide opmerking, het was een grapje." Een schuin, ondeugend lachje verscheen op zijn gezicht terwijl zijn blik gefocust was op de zak chips waar hij mee aan het klieren was.

"Houd je bek en laat me met rust." Mopperde Andrew en stug liep hij door. Maar Dyaln gaf niet op en abrupt draaide de jongen zich om. "Jullie zijn zo kinderachtig he." HIj zuchtte. Het leek wel alsof hij het ze niet kwalijk kon nemen, want elke keer was hij weer snel bijgedraaid. Andrew werd ook niet snel boos, behalve als hij zich niet serieus voelde genomen. Hij liet zich zakken op een muurtje van een rijtjeshuis en keek Dylan afwachtend aan. Na een knik die vroeg wat Dylan van hem moest,bekeek hij Dylan voor een moment. Idioot. Waarom was hij ook alweer bevriend met een stel bil-apen?

Angelo had zich naar Jazz gedraait en keek haar aan. Ze voelde de blik gewoon prikken. ''Sorry van die opmerking, het was een grapje.'' Jazz krabte wat aan haar arm. ''Weet ik..'' Zei ze zonder hem aan te kijken. Als het aankwam op sexueel getinte opmerkingen kon Jazz het soms erg gevoelig oppakken aangezien ze vroeger was misbruikt. ''Maar volgens mij hem je me al zo vaak naakt gezien. Of.. nouwjah half dan..'' Aangezien de twee samen in één huis woonde had Jazz er een gewoonte van gemaakt om in niet meer gekleed dan een handdoek de badkamer in en uit te lopen als ze ging douchen. En vaak sliep ze in een onderbroek en een tshirt. En als ze samen gingen zwemen had ze ook een bikini aan. ''Of kijk je nooit?'' Jazz keek Angelo wat vragend aan. ''Ik bedoel... je.. eh bent een jongen enzo..''

''Houdt je bek en laat me met rust.'' Dylan zuchtte. ''Jeez Andrew, chill..'' Maar Andrew 'childe' helemaal niet. Wild draaide de jongen zich om. ''Jullie zijn zo kinderachtig hé.'' Dylan keek toe hoe Andrew zich wat moeddeloos liet zakken tegen een muurtje. Dylan greens lichtjes en hield zn schouders op. ''Ben je anders gewend dan?'' Maar zo te zien kon Andrew die opmerking niet echt waarderen. Dylan liet zich ook zakken tegen het muurtje, naast Andrew. ''Sorry, kay? Like.... we zijn je vrienden. Tuurlijk doen we focked up shit enzo.... en ruzieën enzo... maar we bedoelen het niet rot.. soms.. oke meestal.'' Dylan moest grinniken om z'n eigen 'vage' zin. ''Maar... je snapt wat ik bedoel.. toch?'' Hij gaf Andrew een zacht stompje tegen z'n schouders. ''We zijn je vrienden. Onthou dat.''

Andrew kon niet meer dan alleen maar lachen om de stuntelige peptalk van Dylan. "Je bent echt een eikel, weet je dat." Zei hij lachend, hoofdschuddend. "Thanks man." Hij kon de hulp van Dylan echt waarderen. Hij kon zich geen betere vriendschap voorstellen.

Daarna was het even ongemakkelijk lang stil geweest. Andrew verborg iets voor Dylan. En voor Angelo, en voor Jazz. "Uhm.." Andrew begon wat aan zijn haar te plukken, als een zenuwachtig klein kind. "Hey, Dylan. Je moet me niet uitlachen, oke?" Begon Andrew plots, hij beet op zijn onderlip en klootte wat met de onderkant van zijn shirt die hij rechttrok, weer slordig klopte, en toen weer rechttrok. "Ik denk dat.. Weet je, Eh. Ik denk dat ik misschien meer voor jongens voel enzo." Shit joh. Dat klonk zo stom. 23 jaar, en nog steeds niet uit de kast. Andrew durfde niet op te staan, niets. Hij had het nooit iemand verteld en nu zei hij het tegen Dylan. Dylan was hardstikke hetero, hij zou het vast heel erg.. Nee, zijn kennende zou hij lachen. Hij zou het grappig vinden. Zo was Dylan.

Angelo lachtte kort. "Eh.. Misschien." Dat schuine lachje stond nog steeds op zijn gezicht en langzaam keek op. "Maar maak je geen zorgen. I like what I see." Dat was misschien een beetje stom om te zeggen, maar Angelo meende het wel. Jazz had een heel mooi figuur, en daar moest ze trots op zijn. "Ik meen het.." Hij trok zijn conclusie toch maar niet terug. Nee, het ging net zo lekker tussen die twee op dit moment, een ding verkeerd zeggen en hij zou het verpesten. Jazz was een leuk meisje, en stiekem wilde hij haar wel voor zich winnen...

Dylan stond even perplex. Zei hij nou.... Had hij zojusit... Maar.... En al die tijd... Dylan slikte. ''M-Meen je die...?'' Vroeg hij wat gespannen. Maar aan Andrews blik en lichaamstaal te zien was hij bloedserieus. Wat ongemakkelijk krabte Dylan achter zijn oor. ''Dat is-... Ik bedoel... eh, jah..... mooi... eh'' Verward schudde Dylan zijn hoofd. Mooi? Serieus? Had hij nou gezegd dat het 'mooi' was? ''Shit, het komt zo onverwachts enzo... het is gewoon.. ik had het niet verwacht.. echt niet..'' Er viel een stilte en Dylan voelde zich stom. Het moest voor Andrew natuurlijk 10 keer zo ongemakkelijk zijn. ''Maar.. it's cool... ik heb er wel vrede mee enzo. Het is wie je bent, en je bent nog steeds mn maat. Dus... er veranderd toch niks?'' Dylan sprak de waarheid. Hij had er ook vrede mee. Hij was dan wel verbaasd, maar was geen homofoob ofzo. ''Dus....'' Dylan probeerde een klein grijnsje in te houden? ''Heb je wel eens... met... je weet wel.. met een jongen... 'dingen' gedaan.. ofzo?''

''Eh.. Misschien.'' Jazz zag dat Angelo wat greens. Ze bleef zijn blik bestuderen tot hij langzaam naar hij opkeek. Plots waren haar handen ineens weer heel erg interessant. ''Maar maak je geen zorgen. I like what I see.'' Jazz werd er een beetje ongemakkelijk van. Was dit nou serieus of zat hij haar weer te fucken. ''Ik meen het..'' Verstoorde hij haar gedachte. Pas nu keek Jazz op, in zijn ogen die nog steeds naar haar keken. Hij meende het? ''Ja dat zeg je omdat je m'n vriend bent.'' (OEEEEEEEEEEEEEEEEEEEH GE FRIEND ZONDED!!!!!!!!!!!! nee eigenlijk niet)

Bam. Jazz die zei dat hij het alleen maar zei omdat hij haar vriend was. Oke, dit ging moeilijker worden dan hij dacht. Niet dat hij haar zo snel mogelijk wilde ofzo, maar puur omdat hij gewoon.. Ja, hij zag haar wel zitten. En als Jazz dat niet merkte, was ze wel zo blind als een kip. Hij wist wat hij moest doen, hij moest alleen even bedenken wat hij nu ging zeggen, want dat was.. best hard..
"Nee, Nou, ja, ook.. Maar.." Hij werd even ongemakkelijk. "Als ik iets zeg dan meen ik het ook, weet je." Een schaapachtig glimlachje verscheen op zijn gezicht. Stom, Kon hij niet iets beters verzinnen?

"Ehh.. Ja.. Nou.. Nee..." Na dat ongemakkelijke antwoord van Dylan begon hij toch te twijfelen. Maar,hij zei dat er niets veranderde en dat beurde hem op. Hij durfde te zweren dat Angelo hem wél had uitgelachen. "Maar nee.. Ik heb nog nooit iets met een jongen gedaan." Mompelde hij wat, glimlachend van de nervositeit. "Maar ik kijk gewoon meer naar jongens.. En ik heb een paar vriendinnetjes gehad, dat weet je. Maar jeweetwel.. Als we het 'deden' voeld eik er niet echt iets speciaals bij ofzo.." Gaf hij nu toe, hij leek wel iets gemakkelijker te zijn geworden.

''Nee, nou, ja ook... maar..'' Jazz schoot even in de lach door zijn stunteligheid. ''Zie je..'' Zei ze met een klein glimlachje op haar gezicht. ''Jongens zijn voorspelbaar.'' Ze frunikte nog wat aan het kleed voor ze hem weer aan keek. ''Als ik iets zeg dan meen ik het ook, weet je.'' Jazz procuceerde een soort gelijk lachje als Angelo. ''Mooi.'' Zei ze uiteindelijk. ''Want ik wil niet dat je tegen me liegt... ever...'' Ze liet zich weer op haar rug in het gras vallen. ''Ik zal niet lullig doen: meisjes kijken ook gewoon hoor..'' Ze greens kort en keek weer naar de wolken. Hij moest eens weten.

Dylan knikte toen Andrew begon over de vriendinnetjes. Hij wist het maar al te goed. Nog een reden waarom Dylan het niet verwacht had. ''Maar.. je weet wel... als we het 'deden' voelde ik er neit echt iets speciaals bij ofzo..'' Dylan haalde nonchalant zijn schouders op. ''Dus? Dat voel ik ook nooit... niet echt... of.. ja, als je klaarkomen meetelt dan wel eigenlijk..'' Dylan was weer eens lekker plat bezig, zonder schaamte. Zo was Dylan. En hij zou ook nooit iemand anders worden. ''Maar like.. seks met een dude... dat is toch veel minder lekkerder dan met een chick... en ook minder spannender lijkt mij...'' Dylan had zijn armen over elkaar geslagen en keek bedenkelijk voor zich uit. ''Kijk, bij een vrouw gaat het vooral om het figuur dat opwind, en een knap koppie... maar...neem nu een man; die heeft geen rondingen, geen stevige kont, geen volle sexy wimpers........begrijp me niet verkeerd maar...... wát is er nou zo aantrekkelijk aan een man?'' Ja, Dylan ging hier heel serieus op in. Misschien was hij zelf ook wel gewoon nieuwsgierig. Of misschien wilde hij gewoon heel graag over seks praten met z'n beste vriend..

Andrew schoot er gewoon van in de lach. "Kijk, Jij vind een strakke kont en tieten mooi om naar te kijken, Ik vind het aantrekkelijk als een jongen gespierd is.. Of.. een zware stem. En een stoppelbaardje is ook onwijs sexy." Die omschrijving leek zowel op die van Angelo, dan op Dylan. "Nee, ho, wacht. Angelo is niet mijn type. veel te roekeloos. Iemand moet voor zichzelf kunnen zorgen." Hij zuchtte met een glimlach, zo'n gesprek met je beste vriend was eigenlijk best fijn. "En Dat is wat dan zou opwinden bij seks met een dude. Tsja, anders kan ik het je niet uitleggen." Zijn mondhoek trok even omhoog in een schuine lach, ergens was er wel iets leuks aan Dylan, ja, als vrienden. Hij was lekker eerlijk en gaf om anderen. Misschien. Hij was hardstikke hetero dus kansen had Andrew zowiso niet, Hij durfde er niet eens aan te denken. "En heb jij wel eens met een jongen geneukt?" Hij gaf Dylan plagerig een stomp en stak zijn tong uitdagend uit. "Jij en een jongen.. Ik zie het al voor me, nichterige Dylan.." Andrew schoot in de lach. Dit ging een stuk makkelijker dan hij had gedacht. "Dus ja, Ik ben homo. Maar.. vertel het niet aan Angelo. Of Jazz. Please." Dat was een groot geheim...

Angelo keek nu geinteresseerd naar Jazz. "Hm? Oh? Kijk je wel eens naar mij dan?" Vroeg hij, niet om macho te doen, maar puur uit nieuwschierigheid. Hij wilde weten of Jazz ook haar geheimpjes had. Ja, tuurlijk had ze dat, maar.. Gewoon. Hij vond haar een en al interessant.
"Of ben ik ontzettend anti-aantrekkelijk." Zei hij nu grappend. Hij lachtte even. "Nee, maar serieus. Wat vind je eigenlijk van míj?" Gespierd? Misschien? Een ontzettende eikel? Of juist heel aardig? Hij móest het weten.

Jazz begon breed te glimlachen toen Angelo zo nieuwsgierig doorvroeg. Ze wachte met antwoord geven. Langzaam kwam ze overeind, steunde haar handen achter zich. ''Ja, meisjes kijken ook ja.'' Zei ze nogmaals, nog steeds die grijns op haar gezicht. ''En aangezien, ja misschien wist je dat niet, ík een meisje ben....... kijk ik ook naar jongens..'' Ze beet kort op haar lip. "Hm? Oh? Kijk je wel eens naar mij dan?" Jazz' glimlach werd kleiner. ''Soms.....'' Zei ze zacht. Ze keek naar haar handen. Een kleine stilte viel. Tjsah, natuurlijk keek ze wel eens naar hem. Als hij haar voorbij liep op de hal. Of als hij weer eens in enkel z'n short videogames zat te spelen op de grond van zijn kamer. Niet dat ze hem bespiedde ofzo... het was alleen... Ja dan moest hij z'n kamer deur maar dicht doen in plaats van op een kiertje. "Of ben ik ontzettend anti-aantrekkelijk." Jazz keek op. Haar blik gleed onbewust over zijn gehele lichaam. ''Nee.. nee natuurlijk niet...'' Zei ze. "Nee, maar serieus. Wat vind je eigenlijk van míj?" Jazz staarde wat voor zich uit. Wat vond ze van hem? Aardig? Eh.. grappig? Knap? ''Een eikel.'' Zei Jazz waarna ze het niet kon laten om breed te grijnzen. Ze draaide haar hoofd weer richting Angelo. ''Ja, je bent een eikel, en een lui kind, en luidruchtig, en irritant, en een sloddervos, en... moet ik doorgaan?''

''Met een jongen geneukt?'' Herhaalde Dylan wat ongelovig Andrews woorden. Hij schudde z'n hoofd. ''Nee natuurlijk niet... niets beledigend maar... ik weet niet.. het lijkt mij nogal... eng.. ofzo.. en ongemakkelijk... zoiets..'' Dylan wist ook niet zo goed hoe hij dat moest beschrijven. Niet dat hij er iets tegen had... niet dat hij het niet wilde proberen.. of.. nou, hij wilde het niet proberen.. maar hij was.. soort van nieuwsgieren.. ofzo.. Dylan schrok op uit z'n eigen gedachte toen Andrew 'm bijna smeekte of hij niks wilde doorvertellen aan de rest. Dylan greens kort en knikte. ''Maak je geen zorgen. Je geheim is veilig.'' En hij gaf zn vriend een knipoog

"Een eikel? Nouja zeg." Angelo fakede een beledigd gezicht, zijn mond viel zogenaamd beledigd open toen jazz verder ging met slechte eigenschappen. Hij klom op zijn eigen knieen en stortte zich bovenop Jazz, waarna hij zijn vingers genadeloos in haar zij plantte om haar een kieteldood te bezorgen."Jongensgenade." Riep hij alsof angelo nog op de basisschool zat."en dan ben jij een kutwijf." Lachtte hij zacht terwijl hij geen genade toonde En haar door bleef kietelen.

Andrew greens een afwachtende grijns toen dylan zo begon te stuntelen met zijn woorden."Relax, ik spring in ieder geval niet op de eerste de beste gozer die ik tegen kom." Andrew begon speels te glimlachen, bijna als een klein kind."behalve op jou natuurlijk." Verbetetde hij zijn uitspraak en gaf Dylan een pesterige stomp. Hij zag zichzelf al met dylan, nee. Dat was awkward. Dat zou nooit gebeuren, daar was de vriendschap te groot voor.

(Ze hebben elkaar gefriendzoned lol.)

Jazz greens om de 'verontwaardigdheid' van Angelo. ''Ja, een eikel. Een héle grote.'' Deed ze er nog een schepje bovenop. Dat was de druppel voor Angelo, bleek, want hij klom op zijn knieën en kwam als een razende op Jazz af. Jazz slaakte een klein gilletje maar veroerde zich niet. Hij liet zich met zijn volle gewicht op haar vallen. Jazz probeerde nog net weg te draaien maar zijn vingers hadden al gauw de zwakke plekjes van haar lichaam gevonden. ''Jongensgenade!'' Werd er geroepen. Jazz gierde het uit. ''NeeeeNEEEEEE....'' Giechelde ze. ''Ange, stohooophahahahhaaaa....'' Ze voelde tranen van het lachen opwellen. Haar handen omklemde zijn polsen, die hij al gauw van haar wist los te trekken. Met twee handen greep ze naar één pols die ze stevig in haar greep hield. Haar lichaam week opzij en zo probeerde ze wanhopig te ontsnappen aan Angelo's vrije hand die haar met veel plezier een kieteldood wilde geven. Plots zag Jazz haar kans. Ze liet één hand los van z'n pols, greep vlug die andere. Duwde met haar knie tegen zijn bovenbeen aan en draaide zich om. Nu waren de rollen omgedraaid. Daar lag ze, met haar ene knie tussen zijn benen en haar handen die zijn polsen naast zijn hoofd tegen de grond aan drukte. Ze heeg en wat losse plukjes haar hingen voor haar gezicht. Ze keek hem aan, lachend. Maar er werd niks gezegd. Langzaam kwam Jazz weer op adem. ''Noemde je me nou een kutwijf?''

Dylan verslikte zich in zijn eigen speeksel. ''W-wat?'' Hij zag dat Andrew half stuk ging. Maar Dylan zelf vond het helemaal niet zo grappig. Met een ongemakkelijk gezicht pulkte hij wat aan zijn sjaal. ''Haha... ja.. tuurlijk..'' Zei hij wat stuntelig. Even bleef het stil. Tot Dylan zich omdraaide en Andrew wat bezorgd aankeek. ''Die meende je toch niet echt he...?'' Vroeg hij. Hij werd er bijna zenuwachtig van.

Angelo Schoot in de ach waardoor zijn kracht afnam en bulderend rolde hij om. Jazz kwam op Hem terecht en even genoot hij onopvallend van jazz haar glimlach. Een brede Grijns verscheen op zijn gezicht toen jazz over een kutwijf begon, dit was een teken om het spelletje te spelen."Ja. Een hele grote." Hij veegde wat plukken haar teder uit haar gezicht na zijn pols te hebben losgewrikt, iets wat duidelijk geen onderdeel was van een spelletje. Angelo zuchtte afwezig, mompelde wat."Jammer dat we vrienden zijn.." Bijna onhoorbaar, bedoelend op een relatie die niet zou komen, omdat ze vrienden waren.. maar shit, dat.. had hij niet moeten zeggen.

Andrew begon te grijnzen. Hij had zin om Dylan eens goed te fucken. Zijn blik werd serieus, bijna zwoel, maar dat acteerde hij."ik... ben eigenlijk best gek op jou." Hij week zijn blik zogenaamd zenuwachtig af en Andrew probeerde zijn gezicht strak te houden, niet te lachen in de stilte die toen volgde. Maar na enkele minuten begon Andrew te proesten."godsamme, dylan, je bent ook zo makkelijk in de zeik te nemen. Tuurlijk meende ik die niet, je bent mn beste vriend." Wat onschuldig lahtte andrew en keek Dylan afwachtend aan.

Jazz' glimlach werd kleiner en maakte plaats voor een haast onderzoekende blik. Haar ogen keken Angelo nog steeds aan. ''Ja, een hele grote.'' Antwoordde hij uiteindelijk. Net toen Jazz weer in de aanval wilde schieten, gebeurde er iets apparts. Angelo hief zijn hand op, langzaam. Zijn vingers reikte naar haar gezicht. Jazz hield haar adem in. Haar ogen volgde elke beweging van zijn hand. Een voor een streken de vingers de losse plukjes haar uit haar gezicht. Jazz durfde amper te bewegen. ''Jammer dat we vrienden zijn...'' Het was bijna geruisloos geweest. Heel langzaam kwam Jazz overeind, zittend op zijn rechterbovenbeen. ''Hoe bedoel je...'' Vroeg ze zachtjes. Haar blik bleef hangen op zijn handen, die haar zojuist hadden aangeraakt.

Dylan keek erg ongemakkelijk toen Andrew zich om had gedraaid en hem zwoel in de ogen keek. Als soort houvast had Dylan een klein plantje beetgepakt dat tussen een stoeptegel groeide. ''Ik...'' O nee.... Dat begon al niet goed. ''...ben eigenlijk best gek op jou.'' Dylan leek voor een kort moment van steen. ''WAT?!'' Riep hij uit. ''Maar.. nee.. ik.. niks persoonlijk ofzo.. ik bedoel... ik wil je niet beledigen.. of afwijzen... nee eigenlijk wel.. nee nee dat bedoel ik niet maar-...'' Andrew begon te proesten. Duidelijk verward staarde Dylan zijn vriend aan. Was hij zo vermakelijk geweest? ''Godsamme, Dylan, je bent ook zo makkelijk in de zeik te nemen.'' Langzaam begon het te dagen. Hij was gewoon ontsettend in de maling genomen. ''....Je zat te fucken, hè..'' Zei Dylan wat droogjes. Andrew had zo te zien geen tijd om antwoord te geven. Hij was uit alle macht op zoek naar adem om zijn lachbui te herladen. ''KUTJOCH!'' Hij gaf Andrew een zet tegen zijn schouder. Toch kon er een klein lachje af. Oké, hij was ten minste wel góéd in de maling genomen...

Jazz ging recht op zitten, en confronteerde hem met de vraag over wat hij bedoelde. Oke. Hij kon dit, of doorzetten, of zichzelf er uit proberen te praten. Zijn hoofd zakte met een ondeugende, betrapte lach opzij op zijn wang en Angelo hief zijn armen boven zijn hoofd. Wat onduidelijk gemompel kwam uit zijn mond, waarna Angelo Jazz weer aan keek. "Nou..." Begon de jongen, de spanning was aan het opbouwen merkte Angelo. Vooral bij hem. "Ik.. Vind je wel een heel leuk meisje." Na die zin keek hij weer net zo betrapt opzij, wachtte vol spanning op haar antwoord, of een reactie. Hij kreeg een beetje het gevoel dat hij het nu recht moest trekken, alsof deze zin alle vriendschap zou verpesten.
"Zeg maar... Als in.. Erg leuk." Zei hij, in strijd met zijn gedachte.

Andrew kwam langzaam op adem. Maar zodra hij Dylan's kop weer zag, schoot hij opnieuw in de lach. "Man o Man. Waarom is dit zo grappig, homo grapjes zijn helemaal niet leuk." Proestte hij. "Sorry.. Echt.. Je reactie was priceless."
Even was het stil geweest en Andrew had voor een moment nagedacht. Wat had Dylan nou eigenlijk gezegd? Hij wilde hem niet afwijzen.. Maar eigenlijk wel. Ja duh, hij was hardstikke hetero. En hij zag Dylan en hijzelf niet echt.. Kussen.. Of zoenen ofzo.. Een rilling trok over Andrews rug. Wáárom dacht hij daar uberhaupt aan? Zoenen met je beste vriend, kom op man. Maar heel stiekem wilde hij wel weten of jongens nou beter zoenden als meisjes. Gewoon, Niet met Dylan hoor, maar in het algemeen...

(Ja hoor Andrew, blijf maar lekker ontkennen xd)

Jazz' mond hing een klein stukje open. ''Dus..'' Ze voelde zich rood worden. God waarom nu? Ze haatte dat zo. Ze had een vrij lichte huid waarop het makkelijk te zien was als ze het warm had... of rood aanliep.. ''Dus... je vind me leuk?'' Concludeerde ze. Ze voelde even haar hart bonzen. Ze moest het weten ''Als in.... 'leuk' leuk...'' Jazz begon wat zenuwachtig aan de stof van haar vest te plukken. ''W-Waarom zei je dat niet eerder?'' Een heel klein glimlachje sierde haar mond. ''Een paar jaar terug ben ik heel erg verliefd op je geweest, Ange... Maar je was toen echt een eikel dat je dat niet zag...'' Jazz greens. ''Ik heb het Dylan toen verteld....'' Ze wist het nog goed. Dylan die haar allemaal tips en tricks gaf om de aandacht van Ange te trekken. Maar niks leek te lukken. Dylan wist het verder ook niet en ze had maar geaccepteerd dat ze 'gewoon' vrienden waren.

''Ja lach maar!'' Zei Dylan nep geïrriteerd. Hij vouwde zijn armen over elkaar en bekeek hoe Andrew zeer vermakelijk stuk ging. ''Sorry.. Echt.. Je reactie was priceless..'' ''Jajajaja, ik weet het, ik ben heel erg leuk ja..... zou het trouwens ook geen wonder hebben gevonden hoor, als je een oogje op me had.'' Hij ging overdreven met zijn hand door zijn haren. ''Geef toe.. ik ben gewoon onweerstaanbaar''

Angelo merktte op dat Jazz haar wangen langzaam roodroze kleurde en hij kon het alleen maar als aandoenlijk beschrijven. Ze vroeg met een directe vraag of het verliefdheid was en Angelo verborg voor een moment zijn gezicht achter zijn handen, ademde diep in en keek Jazz toen aan met een veelbetekende blik. Hij was nog niet echt... verliefd, maar.. Hij zag Jazz wel heel erg zitten. Dat was het begin. "Ja, nou.. misschien.. Ik denk het." Er viel even een stilte. Een stilte waarin Angelo naar haar ogen had gestaard en waarin hij bedacht hoe het zou staan als Jazz zijn vriendinnetje was. Hij zou in ieder geval niet droog staan. (Tsjah, angelo.) En.. Hij had iemand om vast te houden enzo. Ugh. Hij verlangde daar naar, man o man, Of het was Jazz die dit met hem deed, dat verlangen, of het was de eenzame Angelo die gewoon toe was aan wat liefde.. Of beide.

Voorzichtig ging Angelo recht op zitten, hun gezichten waren dichtbij en dat besefte Angelo later pas. "What about you..? Like... At the moment?" Vroeg de jongen zacht, zijn ogen schoten vluchtig naar haar lippen en weer terug naar haar ogen, als Jazz het was opgevallen had de jongen echt geluk. Maar ja. alsof een kus alles zou oplossen. En Angelo kende zichzelf. Als hij eenmaal begon, was de jongen moeilijk te stoppen. Hij kende zijn eigen grenzen niet, Andrew zei soms zelfs dat Angelo helemaal geen grenzen had, want hij flikte toch alles. En in situaties als in dit, kon hij zich nog wel makkelijk laten meeslepen door verlangen.

''What about you...?'' Pas nu keek Jazz op in zijn ogen, die recht tegenover de haare stonden. ''Like... At the moment?'' Jazz deed haar mond open, wilde iets zeggen maar bedacht zich. ''Ik-... Nu?'' Het was zo verwarrend. Ze had zichzelf nu al voor een paar jaar in de friendzone geplaatst. En plots was alles anders. Haar gevoelens had ze verborgen, opgesloten. En nu moest ze die ineens gaan los laten, openlijk uiten. ''Ik... weet niet..'' Maar haar hart wist het wel. Die zat nu van de zenuwen in haar keel. Ze slikte moeizaam. ''Een beetje..'' Bekende ze toen. Ze zag hoe Angelo's blik snel van haar lippen naar haar ogen gingen. Zijn ogen waren altijd zo doordringbaar. Het maakte dat ze wegkeek. ''Jeez, Ange.. je weet dat ik er zenuwachtig van wordt als er iemand naar me staart..'' Zei ze terwijl ze met haar nagels over haar eigen onderarm heen streek.

Angelo grinnikte zacht en zodra Jazz haar hoofd afweek boog Angelo iets naar voren. Maar hij hield zichzelf even tegen. Het steeg hem een beetje naar zijn hoofd. "Jazz, echt. Serieus. Ik vind je echt heel leuk." Floepte hij er toen van de zenuwen bijna fluisterend uit. "Shit.. Ik bedoel.." Nu was het Angelo zijn beurt om zijn hoofd weg te draaien. Maar al snel probeerde hij zich te herstellen en bekeek hoe Jazz wat zenuwachtig zijn blik ontweek. Het was lief. En het enige wat Angelo nu nodig was, was gewoon lef. En het zelfvertrouwen.

Angelo zijn hand balde zich op de grond even tot een vuist, Jazz die nog steeds op zijn schoot zak en zo aandoenlijk was... De neiging om haar gewoon omver te duwen en.. Ugh, Alles was nu zo ongemakkelijk. En verwarrend. Misschien moest hij minder nadenken, meer doen..
EN zoals hij had gedacht gingen zijn vingers aarzelend de lucht in, Jazz zou het aan kunnen zien komen. Heel zachtjes, terwijl ze nog weg keek, liet hij zijn vingertoppen over haar hals gaan, haar wang, en uiteindelijk haar kin die hij beetpakte. Zijn duim streek nog over haar wang en zo staarde hij Jazz vol emotie aan. En er werd hélemaal niets gezegd, Angelo genoot volop van dit moment.

"Ja man. Echt super hot." Andrew staarde ongelovig naar zijn vriend. "Straks smelt ik nog." Het sarcasme spatte er vanaf, en wat een enthausiasme sprak Andrew uit. Hij zuchtte kort. Een vraag schoot hem binnen die hij al snel weer weg drukte. Meh. Hij ging hem toch stellen, want hij was te eigenwijs om zelfs naar zijn eigen gedachte te luisteren. "Zou je zegmaar.. Als je niets te verliezen had ofzo. Met een jongen gaan?" Vroeg hij, puur uit nieuwschierigheid, of zat hij stiekem te graven naar een kans?

''Jazz, echt. Serieus. Ik vind je echt heel leuk.'' Jazz boog haar hoofd een beetje. Haar wangen werden nóg roder. Ze moest onderhand wel paars zijn ofzo.. ''Eh..'' Was het enige woord wat nog redelijk haar mond uit kwam. ''Shit.. Ik bedoel..'' Ook Angelo begon nu te stotteren en te hakkelen. Jazz besloot haar lippen maar op elkaar te persen en niks te zeggen. Dat was misschien het beste nu. Voor ze stomme dingen ging zeggen.

Een hand die op werd geheven trok haar aandacht. Maar haar hoofd opheven om ernaar te kijken durfde ze niet. Ze liet het over haar heen komen. Alles. Een warme hand kwam uiteindelijk in haar nek terrecht. Jazz keek op. Twee ogen keken haar aan. Het was bijna intens. Terwijl ze Angelo zo in zijn ogen aankeek, voelde ze hoe zijn vingers zich langzaam een baan waande naar haar kin, via haar hals en wang. Het maakte dat ze haar hoofd ietsjes op tilde. God, ze kon er helemaal niet tegen, zo in zijn ogen kijken en hij in die van haar. Ze werd er stik zenuwachtig van. Ze schoof een klein beetje heen en weer op zijn been en plukte met haar vingers wat aan de mouw van haar vest. Wat nu...

''Zeg..'' Begon Andrew. ''Zou je zegmaar.... Als je niets te verliezen had ofzo. Met een jongen gaan?'' Dylan keek Andrew niet aan. ''Eh.... gaan? Als in... een relatie ofzo?'' Dylan dacht na en fronste kort. ''Nee.. ik denk.... het niet.'' Dylan klootte wat aan zijn haar. ''Ik zou dan eerst een beetje... je weet wel... wat ik ook bij meisjes zou doen... expirimenteren.. voelen enzo.. weet niet...''

Jazz was duidelijk heel zenuwachtig, maar Angelo was ook niet bepaald kalm ofzo. Hij slikte, zijn lippen plakte aan elkaar. Zijn mond viel een stukje open, en na ingeademt te hebben overbrugde Angelo de ruimte die tussen hen in zat. Hop. Gewoon doen. Maar zijn hart ging wel tekeer. Hij voelde haar zachte lippen op de zijne. Dat zoiets zo opwindend, spannend kon zijn was niet te geloven.

En ja hoor, Als het Angelo was, ging het snel. En wat er vervolgens gebeurde ging ook best snel. Angelo schoof zijn armen om haar middel en trok Jazz zonder te vragen verder zijn schoot op waardoor hij haar lichaamswarmte gewoon door zijn shirt heen kon voelen. Na een lange kus hapte hij opnieuw naar haar lippen. Beet speels in haar onderlip, kustte, bijna hebberig en begroef zijn vingers in haar shirt op haar rug. Hij beschouwde dit als hun moment, beschouwde dit alsof hij weinig tijd had om haar hart te winnen. En stiekem kon hij zich gewoon niet inhouden.

Jazz ademde wat trillerig in en uit. Waar wachtte ze beide op? Er werd al die tijd niks gezegd. Jazz maakte haar lippen vochtig terwijl ze zich hevig concentreerde op dat ene draadje aan de onderkant van haar mouw. Plots merkte ze dat Angelo in beweging kwam. Hun blikken kruisde nog net voor Angelo zijn lippen zacht tegen de haare aandrukte. Als automatisch sloot Jazz haar ogen. In haar dromen had ze deze lippen al honderd keer gekust. Maar dit voelde veel beter. Ze had nog nooit gekust. En ze wist eigenlijk niet of Angelo dat wist. Zou hij op haar afknappen als ze dat zou zeggen? Zou hij haar raar vinden dat ze nog nooit gekust had met een jongen? Misschien kon ze maar beter helemaal niks zeggen, of denken op dit moment. Twee armen omsloten haar en trokken haar dichterbij. Jazz wist even niet wat ze moest doen. Moest ze hem ook omhelzen? Om maar op 'safe' te spelen steunde ze haar handen tegen zijn borst aan. Een tweede kus volgde. En een derde. En een vierde en... plots voelde ze geen lippen maar tanden. Beet hij haar nu in haar lippen? Het ging best snel en... ergens ook wel ruw. Toen ze vingers voelde in haar rug, vlak waar haar BH sluitinkje zich bevond, raakte ze in paniek. Ze trok haar lippen los en duwde met haar handen Angelo wat van zich af, zodat ze ruimte creeërde. ''Je-.....'' Ze keek weg en zocht naar de juiste woorden. Maar waren er wel 'juiste woorden' voor zo'n moment? De waarheid dan maar... ''Je gaat te snel.'' Dat was eruit. Z schaamde zich heel erg. Jazz, een meisje van 19 jaar, vond dít al te snel, te ruw. Angelo was een jaar ouder. En had al wat meer dingen gedaan dan alleen maar gekust. Dat wist ze, ze ging immers al lang met hem om. Een jaartje of 8. Ze kenden zijn exen, bij naam zelfs. En Angelo was er al helemaal niet vies van zijn 'avontuurtjes' in geuren en kleuren met zijn vrienden te delen. Niemand van de jongens trouwens. Daar waren ze jongen voor.....ofzo.

Angelo stopte bijna abrupt toen Jazz die woorden uitsprak, het sloeg in, maar het was de waarheid en soms moest Angelo nou eenmaal worden geremd. Hij keek ietwat schuldig in haar ogen. "Het spijt me. Ik.. Liet me gaan." Oke, dat was echt afgezaagd om te zeggen op zo'n moment. Maar het was wel wat er was gebeurd..

"Hey, Het is niet mijn bedoeling om iets te pushen ofzo. Oke?" Zei hij, perste een bezorgd glimlachje en gaf haar gewoon een knuffel. Alleen een knuffel, maar dit keer leek het anders te voelen. Misschien iets zachter. Iets.. Romantischer? Was dat het goede woord? of ook wel een stukje veiliger...